Als ik de laatste tijd door de wijk en omgeving loop, doe ik altijd iets langer over mijn rondje dan voorheen. En dat komt niet alleen door de wandelwagen en de aantrekkingskracht ervan op wijkbewoners. Nee, zelf sta ik vaker stil. Om de bouwprojecten hier te bewonderen.
Door het hek zie ik dan bijvoorbeeld de moskee steeds meer op een moskee zien lijken. Zie ik Buenos Aires steeds minder op Argentinië lijken. En iets verderop zie ik hoe de oude sojafabriek langzaam opgaat in het appartementencomplex Meyster’s Buiten. En dan komt binnenkort de bouw van het nieuwe Wilde Westen nog. En wie weet, gebeurt er uiteindelijk ook iets met het terrein aan de Groeneweg. En zal het Westplein op den duur een stuk minder wild worden.
En dan heb ik het nog niet over het westelijk gedeelte van het station gehad, waar ook grote plannen zijn. Met onder meer het stadskantoor aan onze kant.
Ik vind het wel mooi, al dat gebouw hier. Al die nieuwe gebouwen en wegen. Zo wordt dit gedeelte steeds meer Utrecht Nieuw West. Dat is toch wel een gave omgeving om op te groeien denk ik zo. Aan de ene kant die mooie straten van meer dan een eeuw oud. En aan de andere kant al dat nieuws. Wat alleen maar wil zeggen dat de wijk leeft.
Dat moet voor het Lombokkertje toch geweldig zijn.
Maar terwijl ik dit schrijf, denk ik dat hij er wel heel anders naar zal kijken. Als hij een beetje gaat lopen, zijn bijvoorbeeld de moskee, Buenos Aires en Meyster’s Buiten al af, en niet nieuw maar altijd al geweest. En als hij eenmaal op de brommer zit, zijn die gebouwen al helemaal de normaalste zaak van de wereld. Misschien bestempelt hij het wel als oude zooi. En het meer historische gedeelte van de wijk als rijp voor de sloop.
Al laat ik me dat niet zomaar zeggen. Ik ga dan echt wel in discussie met de dan inmiddels Lombokker. Ik zal hem wijzen op de bouwprojecten die er dan ook vast zullen zijn. Ik zal hem vertellen dat de moskee en het appartementencomplex destijds heel eigentijds waren. En ik zal zeker niet vergeten om de oude straten aan te prijzen, die dan zo’n 120 jaar oud zullen zijn maar nog steeds een toonbeeld zijn van een leuke wijk, waar het fijn wonen is.
En als ik zo met de kleine praat, kan het niet anders dan dat hij de wijk meer gaat waarderen. Nee, Nieuw West is het dan misschien niet voor hem.
Maar zeker wel mooi West.
Mooi West voor altijd.