Sla over naar de inhoud

Wereldkampioenschap op de weg (1998)

Het wereldkampioenschap wielrennen op de weg werd in 1998 verreden in Nederland, het land van de Rabobank Wielerploeg. Veel werd in Valkenburg verwacht van Michael Boogerd. Helaas kreeg hij in de stromende regen pech, waarna Camenzind wereldkampioen werd.

Rabobank Wielersite, 11 oktober 1998

Camenzind verrassende wereldkampioen

In de kopgroep van 6 zaten de favorieten Bartoli, Boogerd, Armstrong en Van Petegem. Maar het was Oskar Camenzind die wereldkampioen werd. Hij demarreerde op de laatste beklimming van de Bemelerberg, net op het moment dat Boogerd lek reed. Zonder de Nederlands kampioen lukte het de overgebleven vier niet de Zwitser bij te halen. En zo werd Camenzind de eerste Zwitserse wereldkampioen sinds 47 jaar.

Regen, wind en ontsnappingen
Het was een zeer zwaar wereldkampioenschap. Niet alleen door de regen, de modder en de zware wind, maar ook door het zeer hoge tempo. Afgezien van het eerste uur, werd er zeer hard gereden. Er waren wel 50 ontsnappingen te zien, en in elke ontsnapping zat wel een Nederlander mee. Alleen toen eerst de Belg Dierickxsens en de Italiaan demarreerden, reed er geen Nederlander mee. Maar samen met de Deense ploeg lukte het de Nederlanders weer bij te komen. Kort daarna ontsnapte weer een kleine groep, met daarin Durand en Van Bon. Ook deze groep kon niet voorblijven.

Kopgroep van 13
Even later was Van Bon de grote afwezige toen veertien renners uit het peloton ontsnapten. Armstrong probeerde het als eerste, waarna Bartoli begon te sleuren. De Italiaan had gezien dat de Nederlanders even niet konden volgen, en daar wilde hij gebruik van maken. Het was dan ook alleen Boogerd die in de kopgroep zat. Zijn huidge Rabobank-ploegmaat Wauters en toekomstige ploegmaat Aebersold zaten er wel bij. Net als de Belg Van Petegem, de Amerikaan Armstrong, de Spanjaard Garcia, de Duitser Bölts, de Italianen Tafi en Bartoli, de Fransman Magnien, de Let Vainsteins, de Litouwer Rumsas en de Zwitser Camenzind.

Schifting door Camenzind
Het was de laatste die de forcing forceerde. Op de een na laatste beklimming van de Cauberg demarreerde de Zwitser, en alleen Boogerd, Armstrong en landgenoot Aebersold konden volgen. Even later sloten Bartoli en Van Petegem aan.

Demarrage Camenzind en pech Boogerd
Met zijn zessen gingen ze de laatste ronde in. En het zag er dan ook naar uit dat het wereldkampioenschap zou worden beslist op de Cauberg. Maar zo ver liet Camenzind – alweer hij – het niet komen. Hij demarreerde op de Bemelerberg en niemand kon hem volgen. Boogerd al helemaal niet, want net daarvoor zag hij tot zijn afgrijzen dat zijn band zachtjes leeg liep. Daar ging Boogerd`s WK.

Camenzind blijft vooruit
Het lukte Michael nog wel om bij Armstrong en Aebersold te komen. Maar daarvoor reden nog Bartoli en Van Petegem, die met zijn tweeen probeerden Camenzind bij te halen. Tevergeefs. De voorsprong van de Zwitser steeg alleen maar, en hij kon dan ook ruim voor de finish zijn handen omhoog steken.

Armstrong weer vierde
Op 23 seconden werd Van Petegem tweede, door Bartoli in de sprint-voor-twee te kloppen. 45 seconden daarachter won Armstrong een sprintje van Aebersold en Boogerd, waardoor de Amerikaan dit WK voor de tweede keer vierde werd. Achter deze zes kwam op meer dan 4 minuten de rest van de kopgroep van 13 binnen. Het overgebleven peloton, met daarin Van Bon en Sörensen, kwam pas 14:46 minuten na Camenzind over de streep.

Vierde of zesde
Michael Boogerd was na afloop natuurlijk hevig teleurgesteld, maar hij realiseerde zich dat hij misschien wel bij Bartoli en Van Petegem had kunnen komen, maar waarschijnlijk niet meer bij Camenzind. “En dan was ik vierde geworden. Vierde of zesde, dat maakt niet zoveel uit.”

Verspeelde krachten Bartoli
Groter was de teleurstelling van Michele Bartoli, de winnaar van het wereldbekerklassement 1997 en 1998. De Italiaan was gestart als grote favoriet, maar pech – hij moest drie keer van fiets wisselen – en een valpartij kostten hem teveel krachten om Camenzind nog in te lopen. Vooral over de valpartij zal hij nog wel napraten met zijn landgenoten. Op het moment dat een paar Italianen Bartoli terug naar het peloton brachten, demarreerde Tafi. Hierdoor versnelde het peloton, en moest Bartoli meer moeite doen om bij te komen. Het kostte hem misschien net de kracht die hij op het laatst tekort kwam.

Eerste zege Camenzind
Bartoli zou graag één van zijn tien overwinningen van dit jaar geruild hebben voor de wereldtitel. Wat dat betreft heeft Camenzind het slimmer gedaan. De Zwitser won dit jaar nog niks, maar hij bleek tijdens het WK op tijd in topvorm te zijn. En hij boekte zo zijn eerste seizoenszege in de belangrijkste wedstrijd van het jaar.

Published inarchief