26 april 1994
Laatst hoorde ik op de radio weer zo’n intelligente voetbalverslaggever. “Ja”, zei die man toen weet-ik-welke-ploeg met twee nul voorstond, “er kan nog van alles gebeuren. Een bal die rond is kan raar rollen.” Hoe verzint-ie het. Zomaar twee gezegden in één zin! Wonderbaarlijk! En het klopt nog ook. Een bal die vierkant is, rolt niet.
Net zoals een puck die niet plat is, niet kan glijden. Maar gelukkig, de puck is plat. En hij glijdt dus. Soms in de meest rare richtingen. Maar ja, dat heb je met dat ijs. Schijnt wel glad te zijn. Door al dat geglij van die puck gebeuren er veel onverwachte dingen. Zijn veel gebeurtenissen niet te voorspellen.
Want wie kon er nou voorspellen dat de Chipjes nog zo goed zouden spelen na het desastreuze begin? Misschien bent u het al vergeten door al die overwinningen op het laatst, maar het begin was nou niet van ‘goh wat goed’. 2 – 18, 0 – 16, 0 – 26, om maar een paar willekeurige uitslagen te noemen. Voordat ik het verwijt krijg dat ik alles weer veel te negatief weergeef, hier nog even een paar betere resultaten: 1 – 4, 3 – 5, 7 – 4.
Ja hoor, 7 – 4. Er werd ook een keer gewonnen. Behalve deze overwinning valt er weinig positiefs te melden over het eerste gedeelte van de competitie. Okay, Romaristo Mollen speelde zeer goed, maar hij kon niet verhinderen dat Chip Market Europe op één na laatste werd.
Het tweede deel van de competitie ging een stuk beter. De beste vier waren opgehoepeld, dus grote nederlagen zaten er niet meer in. Om de Eindhovense ploeg ook een paar te laten winnen, had het bestuur bovendien nog buitenlanders gehaald: de Amerikaan Sandford, een verdwaalde vakantieganger die niet echt opvallend aanwezig was, de Tsjech Dotsjkal, in Tsjechië niet echt beroemd maar in Nederland goed voor veel doelpunten, en de Tsjech Verlik, een goede verdediger die soms van die dagen had … Vooral de Tsjechen waren duidelijke versterkingen. Het spel zag er meteen verzorgder uit. En de Eindhovenaren trokken zich aan hen op. Ze speelden beter en legden meer agressiviteit in hun spel. Ineens werd er volop gewonnen. Alleen de Assenaren bleken nog te sterk. Maar een tweede plek is lang niet gek. Als de Chipjes zo door blijven spelen het volgend seizoen, belooft dat nog veel goeds. Het zou wel mooi zijn als het weer lukt de twee Tsjechen naar Nederland te krijgen. Misschien moet er met extra geld over de brug gekomen worden, maar dat moet geen probleem meer zijn. Het ijshockeygala van 3 februari is een succes geworden. De sponsors staan in de rij en, zoals bleek uit één van de laatste wedstrijden, de supporters ook. Wie weet, behoort het eerste van de Kemphanen volgend seizoen wel tot de top. Wie weet, lonkt het kampioenschap wel. (Wat met veel failliete verenigingen overigens niet zo heel moeilijk is.) Maar ja, wie weet, gaat het volgend seizoen wel net zoals afgelopen seizoen. Dat is niet te voorspellen. De puck is plat. Om het ijshockeyen wat meer voorspelbaarheid te geven, zou misschien de puck wel een andere vorm moeten krijgen. Rond of zo.