Sla over naar de inhoud

Libro del Matrimonio

Gepubliceerd door Joost Mangnus op 20 april 2024

Voor de gasten die onze bruiloft in Venetië bijwoonden, heb ik een boek over Venetië geschreven: ‘Libro del Matrimonio’. Dit Libro bevatte het dagprogramma van 14 mei 2010, artikelen die ik ooit eerder over deze stad heb geschreven en wandelingen (gemaakt via Google-maps). Het leukste onderdeel betrof echter een persoonlijk alfabet over Venetië.

Venetië van A tot Z

Wat is een bruiloft zonder ABC? Daarom hier een persoonlijk alfabet over Venetië en ons huwelijk daar.

Terug

Astrid, de ceremoniemeester

Eerlijk gezegd vonden we aanvankelijk een ceremoniemeester niet nodig. Want dat regelen deden we zelf wel. Nu zijn we blij dat we van dit plan zijn afgeweken. Op de dag zelf moet er toch best veel gedaan worden, en dat is voor een bruidspaar wel erg a-relaxed. Extra blij zijn we omdat Astrid ceremoniemeester wilde worden. Hoewel ze dit voor de eerste keer is, lijkt het wel of ze al 25 keer ceremoniemeester is geweest. Een dag nadat we haar gevraagd hadden, kwam ze al met een vragenlijst van hier tot daar. En toen wisten we het zeker: we hebben een goeie.

Maar wie is Astrid eigenlijk?
Astrid is Astrid Folkringa, 39 lentes jong, al zou je dat helemaal niet zeggen. Ze is getrouwd met Bop, en heeft twee jonge kinderen: Jasper en Tara. De bruid kent ze al zo’n jaar of tien. Samen met Marjo heeft ze een paar jaar in hetzelfde huis in Amsterdam gewoond. Nog steeds noemen ze elkaar ‘buuf’ (buurvrouw). Nadat ze bij diverse restaurants gastvrouw is geweest, regelt ze nu van alles voor het restaurant van het Leger des Heils en voor De Biologische Tuin.

Wat ze als gastvrouw heeft geleerd, brengt ze nu als ceremoniemeester in de praktijk. Het regelen zit haar in het bloed, en daar zijn we heel blij mee.
Veel dank, Astrid!

Terug

Bruggen

Ongeveer 400 bruggen telt Venetië. Kleine bruggen, grote bruggen, mooie bruggen, iets minder mooie bruggen, bruggen die voor iedereen toegankelijk zijn, bruggen die leiden naar een particuliere woning, en noem maar op. Het gaat te ver om ze hier allemaal te noemen. Daarom beperk ik me tot zeven speciale bruggen.

Bruggen over de Canal Grande
Met een lengte van 3,8 km is het opmerkelijk dat er maar vier bruggen over de Canal Grande gaan. Dat betekent vaak ver omlopen als je naar de andere kant van het Canal Grande wil. Of een traghetto nemen. Drie van deze vier bruggen liggen er al eeuwen. Dat zijn:

  • Ponte d’Accademia
    Deze brug ligt bij het Accedemia Museum. Het is een houten brug. Eigenlijk zou het een tijdelijke brug zijn, maar de Venetianen vonden de brug zo mooi dat de brug werd behouden. Ik vind de brug zelf niet zo bijzonder. Al heb je een prachtig uitzicht op de Canal Grande en de Maria della Salute.
  • Ponte di Rialto
    De beroemde witte brug met veel winkeltjes. Te beschouwen als het centrum van Venetië. Het is er dan ook altijd heel druk. Al heb je er wel weer een prachtig uitzicht op het kanaal der kanalen.
  • Ponte degli Scalzi
    De brug bij het station. Aardige stenen brug. Zodra je vanaf het station de brug bent overgestoken, is het meteen een stuk rustiger. En natuurlijk ook vanaf deze brug een heel mooi uitzicht.

Sinds vorig jaar is er nog een brug:

  • Ponte della Constituzione
    Deze brug verbindt het station met de Piazzale Roma. Deze brug staat gelukkig wat minder in het zicht; hij is niet echt mooi. Maar wel heel handig, aangezien er dagelijks vele duizenden toeristen en Venetianen van de Piazzale Roma naar het station lopen.

Ponte dei Sospiri (Brug der Zuchten)
De allerberoemdste brug van Venetië kun je momenteel beter laten schieten. Dat is de Brug der Zuchten, die het Dogepaleis verbindt met de gevangenis. Dit zuchten kwam van de gevangenen. Momenteel is het vooral zuchten als je de brug van buitenaf bekijkt, bijvoorbeeld vanaf de Ponte della Paglia. De Brug der Zuchten wordt namelijk gerestaureerd. Daar is op zich niets mis mee. Heel jammer alleen dat om deze restauratie te bekostigen de brug is ingepakt als een wanstaltige blauwe reclamefolder. Echt afschuwelijk. Als toerist kun je dan ook beter in de brug zijn dan erbuiten. Dan zie je niet wat voor draak het momenteel is.

Ponte dei Tre Archi
Alle bruggen van Venetië bestaan uit slechts één boog. Nou ja, alle __ behalve dan de Ponte dei Tre Archi dan (ofwel de brug van de drie bogen).

Ponte delle Tette (de tietenbrug)
Deze brug is op zich niet zo heel bijzonder. De naam wel. En dan vooral het verhaal achter de naam. Rond de hoge huizen voor en achter deze brug woonden veel prostituees. Aan mannen die op de brug liepen, lieten zij hun borsten zien, zodat de mannen het wel nalieten om op andere mannen te vallen. Althans, dat was de bedoeling.

Terug

Canal Grande

Als je in Venetië bent, dan moet je eigenlijk wel een keer de waterbus (vaporetto) op. Vaar bijvoorbeeld vanaf het station met lijn 1, 3, 4 of 82 naar San Marco. Je vaart dan door de Canal Grande, een kanaal dat zich als een gespiegelde S door Venetië slingert. In de vaporetto kun je je dan vergapen aan prachtige paleizen.

Het ene paleis is nog mooier dan het andere. De kleuren, de pilaren, de grootsheid; het is genieten. Veel van deze paleizen zijn hotels, enkele zijn musea en een paar zijn bewoond. Ieder paleis draagt de naam van een ooit vooraanstaande familie die langs het Canal Grande heeft gewoond. Door hun paleis wilden ze pronken met hun rijkdom. En ja, dat is aardig gelukt.

Deze paleizen maken van de boottocht een belevenis, vooral gecombineerd met het gekrioel van andere vaporettti, gondels, traghetti en niet te vergeten vrachtboten. Het Canal Grande is immers veel meer dan een plaatjesboek. Het is de levensader van de stad. Het kloppend hart van de stad.

Terug

Dorsoduro

Venetië telt zes sestieri, ofwel wijken: aan de oostkant van het Canal Grande zijn dat Cannaregio, Castello en – de bekendste – San Marco. Aan de westkant zijn dat Sante Croce, San Polo en Dorsoduro.
Deze laatste wijk is mijn favoriet. Het is er niet zo druk als in San Marco, en de mooie straatjes worden afgewisseld met prachtige pleinen.

De mooiste bezienswaardigheden op een rij:

Galleria dell’Accademia
Door de onooglijke buitenkant van het Accademia Museum – het museum wordt al heel lang gerestaureerd – zou je niet zeggen dat het zo mooi is van binnen. Het museum is vermaard om de collectie van prachtige schilderijen van Venetiaanse schilders gedurende vijfhonderd jaar (de Venetiaanse school).

Campo San Barnaba
Mijn lievelingsplein, en een plein vlakbij het restaurant waar we gaan eten. Aan dit plein vind je prachtige winkeltjes (let op Signor Blum), leuke terrasjes en een gave kerk waarin nu een leuke Leonardo da Vinci-tentoonstelling is gevestigd. Voor deze kerk vind je een beroemde put die voorkwam in het Indiana Jones-avontuur ‘The last crusade’. Bovendien vind je om de hoek van dit plein een beroemde groenteboot.

Ca’ Rezzonico
Prachtig paleis aan de Canal Grande. Binnen een heel mooie tentoonstelling van 18e eeuwse kunst, met mooie fresco’s van Tiepolo.

Campo Santa Margherita
Hét uitgaansplein van Venetië. Erg bruisend en gezellig.

San Trovaso
Aan de Rio San Trovaso vind je naast de mooie San Trovaso-kerk ook een klein scheepswerfje waar ze in de open lucht gondels repareren.

Santa Maria della Salute
Een veel gefotografeerde kerk, omdat deze aan de Canal Grande ligt en een enorme koepel heeft. Hoewel het een barokke kerk is, valt de overdaad binnen mee. Het is gewoon mooi.

Peggy Guggenheim Collection
Schilderijen van veel latere datum (de 20e eeuw) vind je in het Peggy Guggenheim Collection. Een fijn klein museum, met een leuke binnenplaats en een mooi terras op het Canal Grande. Let op het beeld van de ruiter in het midden!

(Ook Dorsoduro: Zattere)

Terug

Eten en drinken

Tja, de Italiaanse keuken __ wat moet ik daar nou nog over zeggen. Het smaakt geweldig, en dan te bedenken dat veel gerechten maar enkele ingrediënten bevatten. En dat is natuurlijk in Venetië niet anders. Net zoals veel andere Italiaanse steden heeft Venetië haar eigen, typische gerechten, zoals:

  • Spaghetti alle Vongole (onze favoriet: spaghetti met vongole-schelpen en knoflook)
  • Risotto alle Seppie (risotto met inktvis; je gezicht en dan vooral je mond en je lippen doen het na het eten van dit gerecht altijd goed op de foto)
  • Carpaccio (uitgevonden in Venetië, en genoemd naar de schilder Carpaccio: flinterdunne plakjes rauw vlees overgoten met olie)
  • Sarde in saor (sardinen in zoetzure saus)
  • Tiramisu (dit nagerecht mag hier natuurlijk niet ontbreken; wist je dat Tiramisu ‘Trek me eruit’ betekent?)

Venetië heeft ook zijn eigen drankjes, zoals

  • Prosecco (sprankelende wijn; doet aan champagne denken. Maar goedkoper, en erg lekker)
  • Spritz (heerlijk drankje gemaakt van prosecco, aperol en mineraalwater. Op sommige terrassen krijg je een groot glas vol. Maar ook dan is het zo op: het drinkt als limonade, maar is veel lekkerder)
  • Bellini (ook zo lekker, weer met prosecco als basis, maar dan gemixt met perzikensap)

Terug

Fondaco dei Turchi en andere activiteiten voor kinderen

De kans is groot dat je dit paleis wel eens hebt gezien, ook als je nog nooit in Venetië bent geweest. Het Fondaco dei Turchi is namelijk het paleis dat prominent op de muur staat in het kantoor van Joost. Dit paleis herbergt het natuurhistorisch museum (Museo di Storia Naturale).

Het museum is pas compleet gerestaureerd, en is een bezoek meer dan waard. Het museum is eenvoudig te vinden: volg vanaf de brug bij het station (Ponte degli Scalzi) gewoon de afdrukken van de poten van een grote slanke vogel, en je komt er vanzelf.

Dit museum is een heel leuk museum voor kinderen. Maar Venetië heeft veel meer te bieden voor de jongens en meisjes onder ons.

Enkele voorbeelden:

  • Ga naar het Museo Storico Navale
    Leuk museum, met heel mooie boten en gondels.
  • Speur in het Dogepaleis
    In dit prachtige paleis is een speurtocht opgezet voor de iets oudere kinderen. Aan de hand van het boekje ‘A Perfect Venetian Crime’ moeten zij in het paleis de dader vinden van een moord. Helaas is het boekje alleen in het Italiaans, Engels en Frans leverbaar. Maar het Engels is niet zo heel moeilijk. Dus wie weet.
  • Vaar met de vaporetto
    Altijd leuk, zo’n ritje in de waterbus. Een heel leuke manier om de Canal Grande te zien, of om naar de eilanden te gaan.
  • Tel de leeuwen
    In Venetië staan heel veel beelden van leeuwen. Het kan een leuk spelletje zijn om binnen een half uur zoveel mogelijk leeuwen te tellen. Of: wie ziet als eerste tien leeuwen.
  • Ravot en ren op de promenades
    Natuurlijk moet je wel uitkijken dat je niet in het water loopt. Maar op zich zijn de promenades Zattere en Riva degli Schiavone heerlijke plekken om te renner en te ravotten. Bovendien is het er vaak vrij rustig (behalve het gedeelte van de Riva vlakbij de San Marco dan).
  • Speel op de pleinen
    Venetië telt vele campo’s. Buiten het toeristisch centrum kun je een paar grote pleinen vinden, waar heerlijk gespeeld en gerend kan worden.
  • Bekijk gondels
    Vlakbij de San Trovaso kun je zien hoe gondels gemaakt en opgeknapt worden. Leuk om te zien. Misschien niet zo leuk als zelf in een gondel zitten, maar een stuk goedkoper.
  • Kijk maskermakers op hun vingers
    Veel Venetiaanse maskermakers laten zich maar al te graag op hun vingers kijken. Zo kun je goed zien hoe zij die mooie maskers maken.
  • Gluur naar de glasblazers
    Het eiland Murano is bekend om zijn glas. Je kunt op verschillende locaties zien hoe de glasblazers prachtige voorwerpen van glas maken.

Terug

Gondels

Wie Venetië zegt, zegt gondels, de vaartuigen die zo kenmerkend zijn voor deze stad. De gondels zijn met hun vorm uitermate geschikt om door de smalle kanaaltjes en watertjes te varen. De gondels worden gestuurd door gondeliers. Zij gebruiken hiervoor een riem die ze op acht verschillende posities kunnen houden. De gondelier draagt een gestreept shirt (roodwit of blauwwit), een strooien hoed en een zwarte broek.
Je komt ze aan wal vooral tegen bij de bruggen, waar ze je proberen te paaien voor een tochtje. Deze tochtjes zijn zeker de moeite waard. Je beleeft Venetië toch anders vanaf het water. En de stad klinkt er ook anders. Maar eerlijk is eerlijk, de tochtjes zijn ook erg duur. Natuurlijk kun je wel wat afdingen, maar houdt er dan rekening mee dat je dan onbewust ook afdingt op de tijd.
Ofwel, hoe minder je betaalt, hoe korter je in de gondel zit. Aan jou te bepalen of je het er voor over hebt. Anders kun je je ook nog altijd beperken tot een tochtje met de traghetto.

Terug

Huisnummers

Alle straten van Venetië hebben namen. Alleen hebben de huisnummers weinig met deze straten te maken. In Venetië zijn de huizen niet per straat genummerd, maar per ‘sestiere’. Hierdoor kunnen de huisnummers wel oplopen tot 6000. Omdat de straatnaam er niet zo toe doet, laten veel mensen en organisaties de straatnaam weg als ze hun adres weergeven. Ze volstaan met het nummer en de naam van hun sestiere.
Op zich is daar niets mis mee als de huisnummers elkaar netjes en op een logische wijze opvolgen. Maar ja, zo werkt het niet in Venetië. Soms houden de nummers ineens op aan de ene kant van de straat, om aan de andere kant door te gaan. Maar als er dan een zijstraat komt, kan de nummering doorgaan in de zijstraat of in de wijk daarachter of gewoon in de straat zelf. Het wordt helemaal leuk als er in de sestiere ooit een huis is bijgezet.
Dat huis heeft dan een heel ander nummer gekregen dan de rest van de straat, net welk nummer op dat moment aan de beurt was.
Hierdoor zoek je je soms wezenloos naar een huis, vooral als je de straat niet weet. Maar aan de andere kant levert het wel een leuk spelletje op: zoek het huisnummer. Zoek bijvoorbeeld maar eens naar het nummer San Polo 1415. Veel succes! En veel plezier!

Terug

Isole di Venezia

Voor island hopping hoef je niet naar Griekenland. Dat kan ook gewoon in Venetië. In de lagune vind je 120 eilanden en eilandjes, waarvan er 40 bewoond worden. De belangrijkste van deze eilanden kun je goed bereiken met de vaporetto.

Vanaf Fondamente Nuove
Vanaf de Fondamente Nuove kun je naar Murano, Burano, Torcello en San Michele.

  • Murano
    Bekend van het glas en de glasblazers. Veel blazers kun je nog aan het werk zien. En er is een mooie kerk: de Santa Maria e Donato. Maar voor de rest is er eerlijk gezegd weinig aan.
  • Burano
    Een veel leuker eiland is Burano, met zijn gekleurde huisjes en smalle grachtjes. Erg sfeervol. Dat kitsch kantwerk neem ik graag op de koop toe. Let op de scheve toren en Casa Bepi.
  • Torcello
    Op zich leuk om ernaartoe te gaan. Omdat hier de eerste bewoners van de lagune zich vestigden. Omdat de kerk daar de moeite waard is. Maar dat gebouw is ook het enige wat er staat. Vanuit de vaporetto-halte leidt er één smal pad naar toe. Als de boot lekker vol is, is het echt schuifelen op dat pad. Lekker in de kudde. Voor de liefhebbers.
  • San Michele
    Als je het in Venetië te druk vindt, is dit eiland een mooi alternatief. Hier is de begraafplaats van Venetië gevestigd. Een paar mooie graven, goed bijgehouden laantjes, veel schaduw en heel veel rust.

Vanuit San Marco
Vanuit de vaporettohaltes achter het San Marcoplein kun je naar het Lido, San Lazzaro degli Armenie, Isola di San Giorgio Maggiore en Giudecca.

  • Lido
    Twee zaken vallen op in Lido: er rijden auto’s en er is veel strand. Heel veel strand. Liefst 11 kilometer lang. Jammer alleen dat je veel van de stranden alleen op kunt als je gast bent van een van de luxe hotels. In deze hotels zitten eind september veel sterren uit Hollywood. Zij bezoeken dan Lido omdat daar het Filmfestival Venetië plaatsvindt.
  • San Lazzaro degli Armenie
    Klein eilandje waarop een klooster staat van Armeense monniken. Je wordt enthousiast verwelkomt door één van de monniken. Ook hier is het lekker rustig, en toeristenvrij.
  • Isola di San Giorgio Maggiore
    Klein eiland. Maar heel erg de moeite waard. Vooral vanwege die toren. Zie Kerken, San Giorgio Maggiore.
  • Giudecca
    Vlak tegenover de Zattere, op een steenworp afstand van het bruisende Venetië. Er staan een paar aardige kerken, een beroemd restaurant, maar wat vooral opvalt is dat het zo rustig is. O ja, er staat ook nog een mooi, groot hotel. Zie ook Zattere.

Terug

Joost

Nu weet ik waarom mijn vriend Frank vaak De Joosten tegen me zegt. Dat was al een vooruitwijzing naar mijn huwelijk in Venetië. In het gezelschap van familie en vrienden lopen maar liefst vier Joosten rond:

  • Joost, het neefje van Marjo en de zoon van Karel en Wilma
  • Joost, de man van Christien
  • Joost, de vriend van Eveline
  • en niet te vergeten de bruidegom, een trouwe volger van het Ria Valk-lied ‘Trouw niet voor je veertig bent’. Al zou je dat natuurlijk niet zeggen.

Nou ja, mocht je meer over hem willen weten (werk en hobby’s en zo), richt je dan maar tot de ceremoniemeester. Nog één tip: wil je iets vragen aan één van de mannen van het gezelschap, maar weet je niet hoe hij heet, roep gewoon ‘Joost’. Grote kans dat je het goed hebt.

Terug

Kerken

Ook een leuk spelletje is om in een paar dagen zoveel mogelijk kerken te bezoeken. Het is een mooi spelletje, omdat veel van de kerken prachtig zijn. En als ze dat niet zijn, hebben wel iets heel speciaals. Zoals een schilderij van Bellini. Of een prachtig plafond. Het vervelende van dit spelletje is echter dat je nooit klaar bent. Het lijkt me immers sterk dat je al die 200 kerken kunt gaan zien.
Een overzicht van de mooiste kerken:

San Marco

  • San Marco Basiliek
    De kerk der kerken. Al is het een basiliek. En een kathedraal. Prachtig en groots, die combinatie van oosterse en westerse kunst, die rijke versiering, die mozaïek. Het is niet voor niets een van de meeste bezochte plaatsen van Europa. En dat is te merken ook: vooral in de ochtend zie je vaak lange rijen. Wil je deze basiliek bezoeken, ga dan vooral ’s middags. Rond een uur of drie, vier heb je meer kans om snel binnen te geraken.
  • San Giorgio Maggiore
    Mooie kerk op klein eilandje. Maar het mooiste van de kerk is wel het uitzicht vanaf de toren. Bij goed weer kun je daar een groot deel van de lagune zien. Het uitzicht is nog mooier dan vanuit de campanile op het San Marcoplein. En een stuk rustiger ook.
  • Santo Stefano
    De enige kerk die over een gracht is gebouwd. Groot, mooi. En met weer een scheve toren.
  • San Salvador
    Mooie renaissancekerk. Eén van de mooiste van Italië zelfs, volgens de boekjes. Oordeel zelf.

San Polo

  • Frari
    De volledige naam van deze grote en grootse kerk is de Santa Maria Gloriosa dei Frari. Hoewel de kerk kolossaal is, komt hij niet zo over. Dit komt doordat de verhoudingen erg goed zijn. Veel mooie kunstwerken en monumenten, zoals de witte piramide en de Maria Hemelvaart van Titiaan, die je meteen ziet bij binnenkomst.

Santa Croce

  • San Stae
    Opvallende façade, zo aan de Canal Grande (als deze ten minste niet gerestaureerd wordt en lelijk is ingepakt). Binnen zijn er regelmatig tentoonstellingen te zien.

Cannaregio

  • Madonna dell’Orto
    Heel leuke voorkant, met al die beelden. Van binnen eenvoudig maar mooi.
  • Santa Maria dei Miracoli
    Onze favoriet. Klein maar fijn. Heel mooie marmeren façade. En ook binnen veel mooi marmer. Romantiek ten top.

Castello

  • San Zaccaria
    Ook weer zo’n kerk met een mooie façade op een mooi plein. Binnen veel schilderijen, waaronder een bekend werk van Bellini.
  • San Giorgio Dei Greci
    De kerk van de Griekse orthodoxe kerk. Mooie fresco’s binnenin. Het meest opvallende is echter de zeer scheve witte toren.
  • Santa Maria Formosa
    Het plein rond deze kerk is interessanter dan de kerk zelf. Al ziet deze er van buiten leuk uit, met die witte muren en witte toren. Binnen veel kunstwerken.
  • Santi Giovanni e Paolo
    Nog zo’n megakerk. Hier liggen twintig dogen begraven in monumentale tombes. Alleen al die tombes maken deze kerk de moeite waard. Al oogt dit bouwwerk wel wat leeg en kaal. Daardoor minder mooi dan de Frari.

Zie ook Dorsoduro, Maria della Salute.

Terug

Laguna

Een lagune is een soort meer dat ontstaat als er in een bocht van de zeekust door afzetting een landtong wordt gevormd dat deze zeebocht geheel of gedeeltelijk afsluit van de zee. Zo is ook de lagune van Venetië ontstaan.
Deze lagune is 56 km lang en 8 tot 14 km breed. De totale oppervlakte is 550 km2, waarvan 500 km2 water is en 50 km2 land. In deze lagune liggen 120 eilandjes.

Terug

Marjo

De bruid, 37 lentes jong, al zou je dat al helemaal niet zeggen. In tegenstelling tot de bruidegom hoeft zij haar naam in dit g ezelschap niet met anderen te delen. Van Marjo is er maar één. En wat voor één. Voor vragen over werk en hobby’s kun je je wederom weer het beste richten tot de ceremoniemeester.

Terug

Nozze

Bruiloft. Maar dan op zijn Italiaans. In Italië zijn er een paar leuke gebruiken rond de bruiloft. Een paar zul je zelf ervaren.
Andere noemen we hier (bron: www.italie.nl):

  • Luna di miele, maan van honing, is wat bij ons de wittebroodsweken genoemd wordt. De naam luna di miele staat voor de zoete, mooie momenten in het begin van een leven samen. Waarschijnlijk komt de naam van een legende uit het antieke Rome; de pasgetrouwden zouden na de bruiloft gedurende één maan alleen maar honing eten.
  • In de regione Veneto is het gebruikelijk dat de bruidegom naar het huis van de bruid loopt en dat ze dan samen met een gezelschap naar de kerk lopen. Onderweg kijken bewoners naar de groep en presenteren de bruid een paar uitdagingen. Ze leggen bijvoorbeeld een bezem op de grond en als de bruid hem opmerkt en oppakt om hem weg te leggen betekent dat, dat ze een goede huisvrouw is. Daarna zouden ze langs een huilend kind kunnen komen, dat het koppel stil moet krijgen en waarbij het aanstaand bruidspaar voor een lach op z’n gezicht moet zorgen. Pas als dit hen dit lukt, zullen het immers goede ouders worden. Wanneer ze langs een bedelaar komen, moeten ze een gulle gift doen, wat betekent dat ze een goed hart hebben.
  • Iets groens dragen in de nacht voor de bruiloft brengt geluk en rijkdom aan het bruidspaar.
  • Op haar trouwdag mag de bruid geen goud dragen, totdat ze haar trouwring om krijgt. Goud dragen gedurende of voor de bruiloft zou ongeluk brengen.

In Italië gaan veel spreekwoorden over huwelijken en bruiloften. Een selectie (bron: www.italie.nl):

  • Sposa bagnata, sposa fortunata
    Trouwen als het regent brengt geluk.
  • La buona moglie fa il buon marito
    Een goede vrouw zorgt voor een echtgenoot die in de pas loopt.
  • La moglie è la chiave della casa
    De vrouw is de sleutel van het huis, ofwel de vrouw heeft thuis de broek aan.
  • Tra moglie e marito … non mettere il dito
    Steek geen vinger tussen de man en de vrouw. Ofwel: bemoei je met je eigen zaken, en niet met andermans huwelijk.
  • Chi non ha moglie non ha padrone
    Wie geen echtgenote heeft, heeft geen baas.
  • Amore e gelosia nacquero insieme
    Zonder jaloezie is er geen liefde.
  • Chi si marita in fretta, stenta adagio
    Wie gehaast trouwt, zal langzaam tot inkeer komen.

Terug

Openbaar vervoer

Vervoer vanaf vliegveld
Als je met het vliegtuig aankomt, ben je er nog niet. Of je nou landt op het vliegveld van Treviso of het vliegveld van Venetië, je moet nog even met de bus of met de boot.

  • Vanaf vliegveld Marco Polo, Venetië
    Als je op het vliegveld van Venetië zelf landt – Aeroporto Marco Polo – , moet je nog een stukje met de bus, of kun je meteen de boot in. Neem je de bus, stap dan in de bus van ATVO (lineo ATVO air terminal). Op het vliegveld kun je kaartjes kopen in de ATVO kaartjesmachine en bij het ATVO-loket. Deze bus gaat overdag twee keer per uur. Let er wel op dat je kaartjes koopt voor Piazzale Roma, het plein waar alle bussen stoppen. Vanuit daar is het twee minuutjes lopen en je bent echt in Venetië. Met de boot is het een stuk duurder, maar wel heel mooi. Na een tijdje dobberen zie je Venetië vanuit het water opdoemen. Een prachtig plaatje. Vanuit het vliegveld kun je met de blauwe lijn, de rode lijn en de gouden lijn naar het San Marco Plein.
  • Vanaf vliegveld Treviso
    Vanaf vliegveld Treviso rijden er bussen naar Venetië. Ook nu kun je in een bus van de ATVO stappen (kaartjes via loket of automaat). Deze bus doet er ongeveer drie kwartier over om Piazzale Roma te bereiken. Maar sinds kort is er ook nog een snelle verbinding (van 25 minuten). Deze bus is van de maatschappij Barzi. Als je de aankomsthal inloopt, vind je het loket aan de rechterkant. Je kunt er alleen contant betalen.

Vervoer in Venetië
Het openbaar vervoer van Venetië bestaat uit de waterbus. Ofwel de vaporetto. Hiermee kun je door de Canal Grande varen, door de Canale di Cannaregio, om Venetië heen, en naar de eilanden. Je kunt binnen zitten, maar het leukst is het om in de open lucht te staan (of te zitten). Het enige nadeel is dat zo’n vaporettoritje vrij duur is. Het is heel duur geworden, de laatste jaren.
Een enkeltje kost € 6,50. Als je een paar dagen in Venetië bent en vaak een vaporetto wilt nemen, dan is het gunstiger om een kaart voor 1 of meerdere dagen te nemen. Hoe langer je kaart geldig is, hoe relatief goedkoper je vaporettorit wordt. Maar goed, ook als je maar een keer met de boot wil, is die € 6,50 zijn geld waard. Je vaart dan wel door de mooiste straat van de wereld.

De belangrijkste lijnen:
Nr. 1: tocht door de Canal Grande (gaat door naar Lido)
Nr. 3: Canal Grande en Canale della Giudecca (met de klok mee)
Nr. 4: Canale della Giudecca en Canal Grande (tegen de klok in)
Nr. 12: Fondamente Nuove – Burano
Nr. 14: Fondamente Nuove – Torcello
Nr. 41 en 42: tocht om Venetië heen en naar Murano
Nr. 52: Canale della Cannaregio – Canale delle Fondamente Nuove – Murano – Castello – Lido
Nr. 82: snelle versie van nr. 1: stopt minder vaak in Canal Grande (gaat door naar Giudecca en in zomer naar Lido)

Terug

Palazzo Cavalli en andere paleizen

Wat waren we blij toen we hoorden dat de huwelijksceremonie zou plaatsvinden in Palazzo Cavalli. In dat paleis bij de Accademiabrug waren we een keer geweest, en het was onlangs zeer fraai gerestaureerd. Dat plafond alleen al. Schitterend. Toen we in maart van dit jaar in Venetië waren, liepen we even langs het paleis. We waren niet van plan om naar binnen te gaan – we kenden het immers al – maar toen zagen we dat er in het paleis ook een barretje was.

Hee, dat is handig voor als we na de ceremonie champagne wilden nuttigen. Dus wij naar binnen om te vragen of dat barretje op 14 mei vrij zou zijn. Aan de receptionist van het paleis legden we uit dat we binnenkort hier zouden gaan trouwen. Hij fronste zijn wenkbrauwen: maar je kunt hier helemaal niet trouwen.
Dit paleis heet voluit Palazzo Cavalli-Franchetti. Het trouwen is in Palazzo Cavalli, en dat lag een stuk verderop.

Oeps. Bleken we nooit bij het echte Palazzo Cavalli (P1) geweest te zijn. Inmiddels weten we wel waar dit paleis ligt: vlakbij de Rialtobrug. Qua uitstraling is het echte trouwpaleis wat minder dan dat andere paleis, maar qua locatie is het veel beter: in het hartje van Venetië, vlakbij de bekendste brug. Altijd leuk voor de foto’s.

Andere palazzi
Omdat Venetië zoveel andere paleizen telt die de moeite van een bezoek waard zijn, hier een overzichtje van enkele paleizen.

Aan de Canal Grande

Cannaregio

  • Ca D’Oro
    Het huis van goud, het beroemdste paleis aan de Canal Grande. De gouden laag is van de buitenkant af, maar mooi wit is niet lelijk. Vooral niet met die kolommen aan de buitenkant. Binnen bevindt zich een museum van Italiaanse kunst.

Santa Croce

  • Ca’ Mocenigo
    Wil je een palazzo dat vanaf de 18e eeuw nauwelijks veranderd is van binnen zien? Ga dan naar de Ca’ Mocenigo. Rijk gemeubileerd. En met exclusieve kostuums, omdat er nu het Museo del Tessuto e del Costume is gevestigd.
  • Ca’ Pesaro
    Pas gerestaureerd paleis, met fraai uitzicht op de Canal Grande. Het museum met hedendaagse en oosterse kunst is wel aardig.

Andere paleizen

San Marco

  • Palazzo Ducale
    Het Dogepaleis, ofwel het paleis waar de dogen (de heersers van Venetië) woonden. Prachtig gotisch bouwwerk, waar je makkelijk enkele uren kunt doorbrengen. Hoogtepunten zijn de Scala d’Oro, de Scala dei Giganti, de Sala del Maggior Consiglio met het schilderij ‘Het Paradijs’, de collegiale vertrekken, de cellen en de brug naar de cellen. Inderdaad, de brug der zuchten. Vanaf deze kant is de brug nog wel de moeite waard.
  • Palazzo Grassi
    Dit paleis was eigendom van Fiat, en nu is het van een Franse multimiljonair. In dit paleis zijn veel tijdelijke tentoonstellingen. Altijd de moeite waard, al is het maar om het paleis van binnen te zien. Vooral het plafond valt op.
  • Palazzo Contarin de Bovolo
    Kortweg Bovolo. Het paleis is niet te bezoeken, maar wel van de buitenkant te zien. Maar dat is al prima. Het paleis is bekend om zijn wenteltrap, die al een ommetje waard is. Heel mooie architectuur.

Castello

  • Palazzo Querini Stampa
    Het mooie Museo della Fundazione Querini Stampalia is gehuisvest in dit paleis. Een mooie collectie van schilderijen en meubels. En soms met live-muziek van violisten of pianisten. Dan is het heel lekker rondlopen daar.

Terug

Quattordici Maggi

Italiaans voor ’14 mei’. Ofwel de datum van ons huwelijk. Een onvergetelijke dag, die we vast elk jaar gaan vieren. Het liefst op zijn Italiaans.

Terug

Ristorante Al Profeta en andere restaurants

Ristorante Al Profeta (R5) is een leuk en lekker restaurant in Dorsoduro waar we ons huwelijksmaal hebben. In juni 2009 is Simone met dit restaurant begonnen. En dat heeft hij goed gedaan. Het eten smaakt goed, het personeel is vriendelijk, en buiten is er een mooi terras.

Afgelopen maart kwamen we toevallig terecht bij dit restaurant. We hadden eigenlijk Ristorante Casin dei Nobili in gedachte, maar daar hadden ze geen plek voor zo’n groot diner. Wel in hun andere restaurant bij het water, maar daar hadden wij geen zin in.

Gelukkig hadden we net een plattegrond bemachtigd waarop een paar restaurants stonden met een terras. Al Profeta was één van die restaurants. En het lag vlakbij Casin, in Dorsoduro. Toen het eten lekker bleek en het personeel goed, was de keuze snel gemaakt.

Andere restaurants
Maar natuurlijk heeft Venetië nog veel andere goede restaurants. Zoals: San Marco

  • Osteria Da Carla ‘con cucina’
    San Marco 1535
  • All’Antica Carbonera
    San Marco 4648
  • Rosticceria San Bartolomeo
    San Marco 5424

Dorsoduro

  • Casin dei Nobili
    Dorsoduro 2765
  • Ristorante Al Profeta
    Dorsoduro 2671
  • Osteria San Barnaba
    Dorsoduro 2736
  • Pizza Al Volo
    Dorsoduro 2944/a
  • La Piscina
    Dorsoduro 782

San Polo

  • Osteria Al Bancogiro
    San Polo 122
  • Trattoria Alla Madonna
    San Polo 594
  • Osteria Antico Dolo
    San Polo 778
  • Antica Trattoria Poste Vecie
    San Polo 1608
  • Antica Birraria La Corte
    San Polo 2168

Santa Croce

  • Osteria Alba Nova
    Santa Croce 1252
  • All’Anfora
    Santa Croce 1223
  • Osteria La Zucca
    Santa Croce 1762
  • Pizzeria Trattoria Ae Oche
    Santa Croce 1552

Cannaregio

  • Trattoria Da’a Marisa
    Cannaregio 652b
  • Trattoria All’Antica Mola
    Cannaregio 2800
  • Cantina Vecia Carbonera
    Cannaregio 2329
  • Tiziano
    Cannaregio 5747

Castello

  • Osteria Oliva Nera
    Castello 3417
  • Barbanera
    Castello 5356
  • L’Osteria di Santa Marina
    Castello 5911
  • Osteria al Portego
    Castello 6015
  • Trattoria Giorgione
    Castello 1533
  • Corte Sconta
    Castello 3886
  • Trattoria da Nino
    Castello 4668

Giudecca

  • Altanalla
    Sestiere Giudecca, 268

Terug

Si, lo voglio

Italiaans voor ‘Ja, ik wil’. Maar goed, omdat we toch in Venetië zijn, moeten we dat in het Italiaans zeggen. We zijn al een paar maanden aan het oefenen, dus dat komt er zeker gesmeerd uit. Maar mocht je ondanks deze informatie toch niet weten wat we dan zeggen, dan maakt dat niet uit. Er is een tolk aanwezig die de hele ceremonie vertaalt. In het Engels, dat wel (‘Yes, I do’, krijg je dan). O ja, nadat we ‘Si, lo voglio’ hebben gezegd en elkaar hebben gekust (olala), dan moeten de gasten geheel spontaan ‘Evviva gli sposi!’ roepen. Het liefst in koor, natuurlijk. En daarna met zijn allen joelen, klappen, bellenblazen en wat de ceremoniemeester verder van plan is.

Terug

Traghetto

De goedkope gondel. En de snelle gondel. In een paar minuten ben je van de ene naar de andere kant van de Canale Grande. De traghetti zijn in het leven geroepen omdat er maar drie bruggen over de Canal Grande gaan. Met een beetje pech moet je heel ver omlopen. Maar met die traghetti hoeft dat niet. Er zijn aan beide oevers van de Canal Grande zeven plekken waar de traghetti starten. Je kunt ze vinden door groene bordjes met de tekst ’traghetto’ te volgen. Je betaalt maar weinig voor zo’n ritje. Wel moet je – als het druk is – blijven staan. Maar dan zie je de pracht van de Canal Grande maar al te goed.

Terug

Unico

En weer een woordje Italiaans. Dit keer is de Nederlandse vertaling ‘uniek’ (goh). En dit refereert natuurlijk naar deze unieke dag, 14 mei 2010. Leuk dat er zoveel familie en vrienden bij aanwezig zijn. Mille grazie!

Terug

Venetië: doolhof en openluchtmuseum

Doolhof?
Venetië lijkt wel een doolhof. Met die wirwar van steegjes en doodlopende straatjes. De stad telt naar schatting 3000 steegjes. De ene keer buigt een straat meer af dan je zou verwachten, de andere keer gaat de straat na een kruising toch anders door dan je denkt. Soms lijkt de straat bij een watertje te stoppen, maar kun je vlak voor het water toch naar links. Een andere keer denk je dat de straat doorgaat, maar moet je toch terug. En dan al die bruggetjes en die rare huisnummering. Met een beetje pech kom je daar nooit meer uit. Althans, dat zul je misschien denken. Maar dat valt mee. De hele stad hangt vol met bordjes met één van de volgende bestemmingen: ‘Accademia’, ‘Ferrovia’, ‘Piazzale Roma’, ‘Rialto’ en ‘San Marco’ (en als er geen bordjes aanwezig zijn, is er altijd wel een ijverige Venetiaan op een muur bezig geweest met pen of verf). Deze bordjes verwijzen naar centrale locaties van Venetië, en wel de Accademia-brug, het station (‘Ferrovia’), de Piazzale Rome (waar de bus van het vasteland aankomt en vertrekt), de Rialto-brug en het San Marcoplein. Weet je het echt niet meer, of ben je je medereiziger kwijt, dan kun je makkelijk bij één van deze locaties afspreken. Maar laat dan wel duidelijk weten waar je precies staat. Want er zijn altijd veel toeristen te vinden. Het zijn dan ook niet voor niets centrale locaties.

Openluchtmuseum?
Venetië lijkt wel een openluchtmuseum. In de open lucht kun je je vergapen aan de prachtige paleizen, kerken, huizen, grachtjes en steegjes. En net als in een museum ben je niet alleen, en moet je soms in een rij gaan staan om iets moois te gaan zien. Maar aan de andere kant vind ik het helemaal geen openluchtmuseum. Ik ken geen museum waar je veel mag aanraken, waar je van alles kunt ruiken, en waar de was buiten hangt. Er wonen immers gewoon mensen in Venetië. Steeds minder, maar nog steeds aardig wat. En waar de musea ’s avonds gesloten zijn, is Venetië dan juist op zijn moois. Vooral rond zonsondergang, als de meeste toeristen de stad hebben verlaten, en je in relatieve rust kunt genieten van de schaduwen. En ook wat later is Venetië meer dan de moeite waard, met de schaarse verlichte steegjes. Dan is het zo veel meer dan een openluchtmuseum.

Terug

Wat verder zeker aan bod moet komen

In dit alfabet hebben we al veel genoemd. Maar nog lang niet alles. Maar dat kan ook niet in Venetië. Zelfs niet als dit boekje een encyclopedie moet zijn. Dat zou ook lastig sjouwen zijn trouwens, in die steegjes. Maar wel leuk. Ik zie jullie al zitten in de trouwzaal, met allemaal een encyclopedie naast de stoel.
Hoewel ik zeker niet volledig wil zijn, vind ik wel dat een aantal plaatsen nog wel aan bod moeten komen in dit boekje. Omdat ze zo mooi zijn. Of speciaal.
En natuurlijk mogen de maskers ook niet onvermeld blijven.

Bezienswaardigheden

San Marco

  • Piazza San Marco
    Mooi pleintje. Bij grappig kerkje en leuk torentje. Een tip: ga ergens anders koffie drinken.
  • Campanile
    Mooi torentje, op mooi pleintje. Leuk uitzicht.
  • Torre dell’Orologio
    Klokkentoren op mooi pleintje. Twee bronzen figuren – de Moren – slaan de uren. In de week van Hemelvaart komen er ook nog drie koningen aanlopen.
  • Riva degli Schiavoni
    De oeverpromenade vanaf het Dogepaleis naar de Giardini Pubblici. Lekker flaneren met aan de ene kant grote schepen en vaporetti en aan de andere kant mooie hotels en kerken. Zwaai terug naar de hand.
  • Teatro Fenice
    Hét theater van Venetië, met toepasselijke naam. Net als de Feniks is het theater een paar keer herrezen uit de as. Nu compleet gerestaureerd. Het theater is nu wel nep-oud, maar nog steeds mooi. En de akoestiek schijnt er geweldig te zijn.
  • Campo Santo Stefano
    Heerlijk plein. Leuke terrasjes, maar ook weer niet heel druk.

San Polo

  • Mercato di Rialto
    Deze vismarkt is de oudste markt van Venetië. Kom vroeg en proef de sfeer en ruik de verse vis in de neogotische pescheria.
  • Scuola Grande San Giovanni Evangelista
    Alleen het pleintje ervoor – met het poortje – is al een omweg waard. Deze scuola is lang dicht geweest vanwege een restauratie. Nu is het open, en is het Opera House er gevestigd.
  • Scuola Grande di San Rocco
    Vlakbij de Frari. Prachtige ‘school’ met schilderijen van Tintoretto. Erg handig dat je een spiegel kunt pakken om die prachtige plafondschilderingen te zien.
  • Casa Goldoni
    Het geboortehuis van de toneelschrijver Carlo Goldoni. Altijd leuk om zo’n paleis te bezoeken, ook als je Goldoni niet kent. Leuke binnenplaats.
  • Campo San Polo
    Het grootste plein van Venetië Ik vind hem zelf wat kaal. Maar soms zijn er wel leuke concerten of filmvoorstellingen in de open lucht.

Sante Croce

  • Campo San Giacomo dell’Orio
    Nog zo’n heerlijk plein. Lekker zitten daar. Met mooie kerk in het midden.

Cannaregio

  • Ghetto
    De voormalige joodse wijk, waaraan alle ghetto’s hun naam te danken hebben. Aardige wijk. Bestaat uit twee delen: de Ghetto Vecchio en de Ghetto Nuove, waarvan de Nuove ouder is dan de Vecchio.
  • Campo dei Mori
    Wat een leuk en rustig pleintje, met die moren op de hoek. Vlakbij een leuke barretje en de Madonna dell’Orto.
  • Strada Nuova
    De winkelstraat van Venetië. Je komt er via de Rio Terra San Leonardo en Rio Terra San Maddalena.

Castello

  • Museo Storico Navale
    Heel leuk scheepvaartmuseum, met mooie schepen en prachtige gondels. Waaronder die van de dogen.
  • Giardini Pubblici
    Grootste park van Venetië. Lekker rustig daar, en veel schaduw. Tussen de bomen kun je tentoonstellingsgebouwen zien voor de Biënnale, de tweejaarlijkse kunstmanifestatie van Venetië.
  • Oost-Castello
    Heel rustige en niet-toeristische wijk. Het is leuk wandelen daar in de steegjes, onder de was door.
  • Arsenale
    De oude scheepswerf van toen Venetië nog Dogen had. Alleen open tijdens de Biennale Venezia. Ga dan vooral naar binnen, ook als je geen liefhebber bent van moderne kunst. De officiële ingang van de Arsenale is trouwens ook al de moeite waard. Vooral omdat daar een leuke pleintje is, de Campo dell’Arsenale.
  • Scuola di San Giorgio degli Schiavoni
    Mijn favoriet. Van buiten zou je niet zeggen wat voor moois er binnen te zien is: 16e eeuwse schilderijen van Vittore Carpaccio. Deze schilderijen gaan over het leven van de Dalmatische heiligen Sint Joris, Sint Hieronymus en Sint Tryphon. Let op het hondje, de leeuw en de draak. Je kunt ook nog een verdieping naar boven. Op zich niet zo heel bijzonder, maar wel een mooie plek om bij te komen van wat je net hebt gezien.
  • Campo Santa Maria Formosa
    Heel leuk plein bij gelijknamige kerk. Vol met terrasjes. Vooral het terrasje tussen de kerk en de trattoria al Burchiello (aan een kanaaltje) is meer dan de moeite waard. Met hele goede spritz, in grote glazen.

Maskers
Wat natuurlijk ook aan bod moet komen is Carnaval.
Nou bij deze.
Ik heb er eerlijk gezegd weinig mee (zie ook het verhaal ‘Carnaval tussen toerisme en traditie’).
Maar die maskers vind ik wel weer leuk. Die horen gewoon bij Venetië. Dat weet iedere toerist. En dat weten ook de handelaren. En dus zie je heel veel winkeltjes waar maskers worden verkocht. Je ziet ze in alle soorten en maten. Grote, kleine, mooie, lelijke, zelf gemaakte of maskers gewoon in China vervaardigd.
Het merendeel van de maskers die je ziet, komt uit China. Tot groeiende ontevredenheid van veel Venetianen, die zich inzetten voor het ambacht van maskers maken. Je ziet dan ook steeds meer posters in winkels die de toerist attenderen op de echte makers en hun Venetiaanse makers. Op zich zie je ze nog best wel veel, de maskermakers. Vaak mag je gewoon op hun vingers kijken, terwijl ze bij bezig zijn met weer een speciaal exemplaar. Dan zie je pas wat er allemaal bij komt kijken om een echt Venetiaans masker te maken.
Vandaar ook dat zo´n masker vaak duur is. Veel duurder dan een masker uit China. Alleen daarom is zo´n Chinees masker wel aanlokkelijk. En tja, die heb je ten slotte toch maar in Venetië gekocht. Maar wil je een echt Venetiaans masker kopen – of kijken hoe deze wordt gemaakt – ga dan naar een van de volgende maskermakers (maar er zijn er nog meer):

San Marco

  • Boutique della Maschera
    San Marco 5009
  • La Canapiglia Maschere
    San Marco 5467

Dorsoduro

  • Casin dei Nobili
    Dorsoduro 2766/b
  • Mondonovo Maschere
    Dorsoduro 3063

San Polo

  • Beba Maschere Decorazioni
    San Polo 370a
  • Tragicomica
    San Polo 2800

Santa Croce

  • Benor
    Santa Croce 1164
  • Balocoloc
    Santa Croce 2134 Cannaregio

    • Minio ivan maschere cartapesta
      Cannaregio 2287
    • Rastelli Alessandra Maschere E Accessori
      San Marco 5648/a

    Castello

    • Ca’ del Sol
      Castello 4719a
    • Marega Renzo
      Castello 4968
    • Il Canovaccio
      Castello 5369/70
    • Laboratorio Artigiano Maschere
      Castello 6657

    Terug

    X van kusje

    Tja, één kusje maar. Op vrijdag 14 mei rond 13.00 uur. Maar wat voor een kus. De kus die ons huwelijk bezegelt. Eerlijk gezegd hebben we al een paar keer geoefend, maar zoals deze kus der kussen is het vast nooit geweest.

    Terug

    Ys

    Wat is Italië zonder ijs. Ondenkbaar. En zoals een echte Italiaanse stad betaamt, heeft ook Venetië heel veel ijsboeren. Ofwel gelateri. Welke gelateria de beste is, kan ik moeilijk zeggen. Maar hier een paar erg goede:

    San Marco

    • Paolin
      Op de Campo Stefano. Leuk terrasje waar je je ijsje op kunt eten.
      San Marco 2961

    Dorsoduro

    • Nico
      Op de Zattere, heel leuke locatie om je ijsje te verorberen
      Dorsoduro 922
    • Il Doge
      Op het uitgaansplein Campo Santa Margherita
      Dorsoduro 3058

    San Polo

    • Millevoglie da Tarcisio
      Tussen de Frari en de Scuola San Rocco
      San Polo 3033

    Santa Croce

    • Alaska
      Tegenover het station (dus even de brug over)
      Sante Croce 1159

    Terug

    Zattere

    Nog zo’n heerlijke plek, deze oeverpromenade aan de kant van de Canale della Giudecca. Je vindt hier goede restaurants en de gelateria Nico. Maar je kunt er ook lekker aan de kant of op één van de bankjes zitten. Bovendien heb je er een prima uitzicht op de Giudecca, met zijn grote kerken en zijn brugjes.

    Helemaal rechts zie je een groot, bruin gebouw. Dat is de Molino Stucky. Ooit was het een graanmolen die door de heer Stucky daar is neergezet. De molen draaide tot 1950. Daarna raakte hij in verval, totdat men besloot er een hotel van te maken. In de dertien jaar dat ik in Venetië kom, heb ik het hele restauratieproces kunnen zien. Van ruïne tot bouwwerk vol steigers tot het huidige Hilton Hotel. Hoe dit hotel er van binnen uit ziet, weten we niet. Nog niet.

    Maar dat verandert op 14 mei. De nacht na onze bruiloft gaan we daar naartoe. Omdat het een leuke locatie is met een verhaal. En omdat we in januari konden profiteren van een flinke aanbieding. Het is daarbij mooi meegenomen dat het restaurant Al Profeta vlakbij de Zattere ligt. Vanaf de Zattere is het maar klein tochtje met de boot naar het hotel. En vanaf de Zattere kunnen jij en de andere gasten ons lekker uitzwaaien __

    Terug

Published invenetië