(Dit lied heb ik geschreven in 1991, ver voordat iemand maar van Al Gore had gehoord. Het is in ieder geval actueel.)
Refrein:
Het is alweer een tijd geleden
Het paradijs het paradijs
Nu heeft de mens betaald de prijs
Het is voorbij, het hof van Eden
Nu is het einde aangetreden
En komt er straks de laatste reis
Het is al weer een tijd geleden
Het paradijs het paradijs
Wat mensen de natuur aandeden
De grond werd dor, de lucht werd grijs
Nog slechts één boom is het bewijs
Van landschap slopen zonder reden
Het paradijs: een ver verleden
De laatste mens, de laatste boom
De mens hield zich niet meer in toom
Het dier, de vis en het insect
Ze werden spoedig al genekt
Door mensen die naar luxe streefden
Nar rijkdom, macht en meer bezit
De bloem, de plant werd omgespit
Alleen één boom is nog present
Zijn ouderdom is niet bekend
Bewijs van dat er mensen leefden
Die allemaal niet zo nauw keken
Niet verder keken dan hun neus
En zo is de natuur bezweken
Refrein
De laatste boom, de laatste mens
Z`n ouders kenden echt geen grens
Weg was al gauw de ozonlaag
En kanker werd een grote plaag
En zo bleef er nog eentje over
Maar ook die man was snel gedood
Eén boom bleef over, bruin en rood
En toen het grote water kwam
Het vocht de hele aarde nam
Als een nietsontziende rover
Ging de boom roesten; bleek van ijzer
De mens had bomen overleefd
Hij leefde langer, maar niet wijzer
Refrein