“Als ik miljonair zou zijn, kocht ik dit huis voor een miljoen. Ook al is het nog geen 25.000 gulden waard.” Gijs van Liempd zegt het vol overtuiging. Hij werd 65 jaar geleden geboren in het huis waar hij nog steeds woont en waar zijn ouders en grootouders hebben gewoond: de Frans Halsstraat 1 in Lakerlopen. Zijn huis zal over een jaar of drie gesloopt worden, net als de overige 310 woningen. Helemaal geaccepteerd heeft hij zijn gedwongen vertrek nog niet. “Maar we begrijpen het wel, want de wijk moet vernieuwd worden.” Waar hij aan toevoegt: “We laten het geen probleem worden.”
Over zijn leven zegt Van Liempd: “Er is ongelofelijk veel gebeurd waar je een waanzinnig verhaal over kunt schrijven.” Hij vertelt over zijn 26 baantjes die hij heeft gehad, en over zijn jazzclubje. “Eigenlijk heb ik niets bereikt”, zegt hij voldaan, “maar ik heb wel mezelf kunnen zijn. Dus heb ik wel wat bereikt.” Als kind had hij al een zorgeloos leventje. “De straat was het paradijs voor iedereen, en vooral voor kinderen.”In de jaren zestig maakte hij grote veranderingen mee. Zijn arbeiderswijk veranderde in die tijd. “Onze bestuurders wilden de integratie hier laten plaatsvinden, in het kader van een plurale samenleving.” Helaas stelt hij vast dat de zogenaamde multi-culturele samenleving niet verspreid plaats vond, maar enkel in arbeiderswijken als Lakerlopen. Mede hierdoor werd zijn geliefde wijk een achterstandswijk genoemd. “Hoe kunnen zij die verantwoordelijk zijn het nu achterstandswijk noemen”, zegt Van Liempd kwaad. Veel van zijn vrienden en buren heeft hij in de laatste jaren zien vertrekken. Zelf zal hij de wijk niet verlaten als de huizen gesloopt worden. “We willen in het nieuwe Lakerlopen per se een seniorenwoning aan de grond. Dat is een absolute voorwaarde. Net zoals Zeus in Griekenland thuis hoort, horen wij hier.”
Hij zal er alles aan doen om er te kunnen blijven, samen met de nog aanwezige bewoners. “Amsterdammers houden van de Jordaan. Wij houden van Lakerlopen. Alleen onze Westertoren, de Antonius van Paduakerk, heeft het loodje moeten leggen. Wij doen dat zeker niet.”
Bron: Eindhovens Dagblad