11 januari 1994
Inleiding
De discussie is wereldwijd opgelaaid. Kan dat allemaal zomaar, dat geweld op het scherm. Steeds meer actiegroepen praten over de relatie tussen geweld op TV en op straat. En ze beweren dat de twee tienjarige jongetjes uit Engeland het moorden hebben afgekeken van de televisie.
Ook in de politiek krijgt het televisie-geweld meer en meer aandacht. In de VS is men druk bezig het ontwerpen van een wet om het geweld op TV te beteugelen. In Nederland heeft Hirsch Ballin de omroepen gevraagd om bij hun programmering rekening te houden met de tijdens dat kinderen kijken. CINEMA vertoont komend semester diverse films waarbij af te vragen is of ze eigenlijk wel ethisch verantwoord zijn. Niet alleen gewelddadige films worden gedraaid, maar ook films vol sexuele vraagtekens. Over sex in de film bestaat – vooral in de VS – nog een veel groter taboe, en al helemaal als de film over een bizar sexueel fenomeen gaat.
Om een beter inzicht te krijgen in de problematiek heeft CINEMA een programma samengesteld dat uitnodigt tot discussie. Heeft het medium film wel de kracht en het recht om eventuele taboes te doorbreken zoals bizarre seksuele relaties en nodeloos bruut geweld? En hoe zit het met de relatie tussen dit soort films en de realiteit? Kun je zeggen dat gewelddadige films zonder meer tot een toename van geweld leiden, of moet deze vraag met enige nuance worden bekeken?
In BITTER MOON staat sadistische geslachtsdrift centraal. LES NUITS FAUVES behandelt AIDS en echte liefde. RESERVOIR DOGS is een uiterst gewelddadige, realistische film, en het begin van de ‘Nouvelle violence’. BENNY’S VIDEO gaat over de invloed van televisie op (misdaden van) de jeugd. CEMENT GARDEN tenslotte handelt over een bijna vanzelfsprekende sexuele relatie tussen broer en zus.
Filmbeschrijving Cement garden
Een vader, een moeder, twee zonen, twee dochters en een betonnen tuin. Vader dood, moeder dood. Ruim baan voor de kinderen. De van het begin af aan dreigende incest tussen de 16-jarige dochter Julie en de iets jongere Jack groeit langzaam naar verwezenlijking toe, terwijl de twaalfjarige Sue zicht terugtrekt in een droomwereld en het zesjarige nakomertje Tom zich beurtelings als meisje verkleed of zich als baby gedraagt.
Er zijn weinig films die de eenzaamheid van pubers, hun radicale egoïsme en hun verkennen van morele grenzen zo adequaat voelbaar hebben gemaakt als THE CEMENT GARDEN.
Andrew Birkin brengt de seksuele relatie tussen broer en zus op een onderhuidse manier in beeld zonder dat het maar een moment in de ranzige sfeer wordt getrokken. Het heeft haast iets vanzelfsprekends. Het lijkt wel of THE CEMENT GARDEN de vraag oproept of je sex tussen gezinsleden wel strafbaar moet stellen als ze elkaar echt liefhebben?