Vanaf maart 2011 vul ik nog een andere rubriek in het Dolfje Weerwolfje-tijdschrift: ‘Timmie zoekt het uit’. Ik doe me voor als Timmie, het vriendje van Dolfje.Timmie interviewt voor elke editie een kind dat iets speciaals doet. Bovendien maakt deze Timmie foto’s van het kind en de omgeving waar hij woont (of speelt of sport).
Ik ben nu al 2,5 jaar Timmie. Ik heb half Nederland doorgereisd. Van Simpelveld tot Amsterdam-Noord. En van Zutphen tot mijn straat. Ik heb verlegen kinderen geïnterviewd. Supervrolijke. Heel stille. Een uitbundige. Ik heb gesproken met een jongen die een toverdrank kan maken. Een meisje dat op een woonboot woont. Iemand die geadopteerd is. Of die geen vader heeft. Een jochie zonder hand. Een ADHD’er. Twee meisjes die al vanaf de kinderopvang best friends zijn. Een jongen die in een brandweerwagen op vakantie gaat. En nog meer interessante kids.
De meeste gesprekken beginnen stroef. Ik zie er dan ook helemaal niet uit als Timmie. Maar na een paar minuutjes weet ik het vertrouwen te winnen. Krijg ik een interessant verhaal te mogen. En werkt de geïnterviewde enthousiast mee aan een fotoreportage.
Na ongeveer een half jaar staat dan het artikel in het Dolfje Weerwolfje-tijdschrift. Elke keer spat het plezier weer van de pagina’s af.