De herfst was nog maar net aangebroken, of het leek al winter.
Of beter gezegd: oudjaar.
Want de geur van oliebollen hing in de lucht.
Zoals altijd – vermoed ik – staat vanaf begin oktober bij de Antonius van Paduakerk de oliebollenkraam. Toen ik op 2 oktober deze voor de eerste keer weer rook en zag, had ik dezelfde allergische reactie als bij het zien van pepernoten in augustus. ‘Hola’, denk ik dan geïrriteerd, ‘mag ik nog eerst even de zomer afmaken, de bladeren zien vallen en mijn verjaardag vieren. Nadat ook nog mijn vriendin jarig is geweest, wil ik wel eens over sinterklaas gaan denken. En vanaf 1 december wil ik best snoepgoed gaan kopen. Maar niet eerder!’
Dus.
En zoiets dacht ik begin oktober ook over de oliebollenkraam. Kan dat niet wat later? Na sinterklaas of zo. Of beter nog , na kerstmis. Als al die feesten voorbij zijn, wil ik echt wel in een oliebol happen. Nou vooruit, misschien neem ik een paar dagen voor kerstmis al wel een appelbeignet, als ik toch bij de kerk ben om een kerstboom te halen. Maar geen oliebol. Die is pas voor 31 december.
Dacht ik.
Ach ja, u kent me inmiddels wel. Mijn vlees is zwak. Of was het mijn wil? Of allebei?
Wat maakt het ook uit.
Ik heb gezondigd.
Wat wel weer toepasselijk is, zo dicht bij de kerk.
Maar trots ben ik er niet op.
Ik kon het gewoon niet laten.
Het grote voordeel van dat sinterklaassnoepgoed is dat je het niet kunt ruiken. Dan kun je het makkelijker negeren. Gewoon de oogkleppen op. Of beter, niet meer de snoepwinkels binnen gaan. Maar dat lukt bij oliebollen niet. Die geur, daar kun je niet omheen. De eerste keer dat ik dat weer rook, was ik geïrriteerd. Zo vroeg al? De tweede keer ook, maar minder. De derde keer kon ik me nog bedwingen. Toen ik een paar dagen daarna weer iets moest posten, had ik gelukkig mijn portemonnee niet bij me. Maar ja, de keer daarna was er geen ontkomen meer aan.
Volgens mij hebben ze het expres gedaan, die kraam vlakbij de brievenbus. Dan moet je er wel langs. En dan moet je wel heel stevig in je schoenen staan om dan geen oliebollen te kopen. En tja, dat stond ik niet.
Ik nam een hap …
en ik vond dat oliebollen eigenlijk nog steeds pas rond oudjaar gegeten mogen worden.
Alleen baalde ik dat het nog pas herfst was.