1.
Dit zou een positief stukkie geweest kunnen zijn over de Koninginnemarkt in de Kanaalstraat. Daar voelde het alsof ik op vakantie was in eigen wijk. Ik bedoel, in een willekeurige Spaanse badplaats kom je meer Nederlanders tegen dan hier tijdens de Koninginnemarkt. En dat is nou net de reden waarom ik niet zo graag naar zo’n badplaats ga. Ik wil andere culturen ervaren. En daarom vond ik de Kanaalstraat zo speciaal. Afrika, Azië en Europa kwamen tezamen, op 1,5 km. Maar het was op Koninginnedag heel moeilijk om er van te genieten.
2.
Het was mijn eerste Koninginnedag in Lombok, en ik weet dus niet of de markt hier elk jaar zo multicultureel is, en blanken de minderheid vormen. Ik kan me voorstellen dat dit jaar aardig wat Nederlanders zijn weggebleven door het Koninginnedrama in Apeldoorn. Ik was ook lange tijd aan de buis gekluisterd, helemaal verbijsterd. Maar ja, van voor de tv zitten verandert er niets. En hoe langer ik keek, hoe meer deskundigen en zelfingenomen journalisten het scherm vulden. Tijd om de benen te strekken, en om toch maar even naar de Kanaalstraat te gaan.
3.
Dit zou een vrolijk stukkie geweest kunnen zijn over de voorbereidingen op het Lombok Anders Feest van 5 mei. Ik had me voorgenomen om goed op de verkopers van de Koninginnemarkt te letten. Hoe prezen zij hun waar aan? En wat kon ik van de potentiële kopers verwachten? Maar toen ik uiteindelijk op de markt liep, was ik er aanvankelijk met mijn hoofd niet bij. Ik dacht aan de slachtoffers, hun familie, de talrijke ooggetuigen en natuurlijk de koningin, de prinsen en de prinsessen die alles hadden gezien. Als ik me weer eventjes concentreerde op de markt, viel het me wel op dat er veel commerciële verkopers van hoofddoeken, jurken en prullaria waren, maar weinig Lombokkers die op een matje hun spulletjes verkochten. Misschien is er altijd al weinig ruimte voor een vrijmarkt hier. Maar misschien bleven er wel mensen weg omdat ze er na Apeldoorn even helemaal geen zin meer in hadden.
4.
Aanvankelijk had ik er ook niet zoveel zin in om naar de Koninginnemarkt gegaan. Even dacht ik dat door de aanslag de hele markt misschien zou worden afgelast. Maar gelukkig is dat niet gebeurd. En gelukkig ben ik toch gegaan. Want hoe langer ik er liep, hoe meer ik van de markt genoot. Op een dag dat één idioot voor veel leed zorgt, is het goed om te ervaren dat er op andere plaatsen in het land juist veel broederschap is. Dat het er vriendelijk aan toegaat, en vredelievend. Dat mensen uit veel verschillende culturen gezellig samen file kunnen lopen, zonder geruzie en gedoe.
Is het toch nog een positief stukkie geworden.