Het valt de hoofdpersoon op dat Blouwke hem steeds meer hints geeft. Ze gebruikt zelfs een natte brief en een cd-single van Britney Spears. De brief brengt hem aanvankelijk weer bij de vijver, waar hij eerder iemand iets uit het water zag trekken. Door een sms’je over Britney komt hij er achter dat hij bij een grotere plas moet zijn. Maar welke?
Natuurlijk. Dat is die plas in de Oude Warande. In dat bos vertoefde Blouwke wel vaker. Met knikkende knieën liep ik van de ene vijver naar de andere. Ik drentelde er wat om heen, en keek steeds goed in het water. Ik liep ook langs het bankje aan het uiteinde van de plas, waar iemand de Univers zat te lezen. “Mooi feuilleton”, bazelde ik zenuwachtig, en ik keek weer verder in het water. “Ach, ik weet het einde al”, hoorde ik, en ineens voelde ik een duw in mijn rug. Ik viel met een smak in het water, en ging helemaal kopje onder. Hé, wat zag ik daar op de bodem. Ik zwom de diepte in, en ja hoor, dat kon niet missen. Dat was Preek. “Dat wás Preek, ja”, klonk een mannenstem toen ik weer bovenkwam, “en ik bén Wever.” Hij was dus echt de man met de snor. En de man die me geduwd had. Naast hem stond nu Blouwke. “Je had gelijk”, zei ze, “Preek werd uit de vijver getrokken toen jij langs fietste. Omdat het lichaam toch al nat was, hebben we het hier maar ingegooid.” Maar waarom moest hij dood? “Hij moest niets. Het was een ongelukje. Preek was jaloers omdat Wever een schokkende theorie had over virtual economy. En omdat ik iets met Wever had. Hij schreef dreigbrieven aan Wever en volgde mij naar een geheim afspraakje. Bij die vijver. Hij begon te meppen, en een klap terug van Wever kwam ongelukkig terecht.” “Ik kan dat dan ook geen moord op de KUB noemen”, voegde Wever er aan toe, “maar dit wel”, en hij richtte een pistool op mij. Maar waarom ik, krijste ik. “Omdat door jouw gespeur mijn andere vriendje is doodgegaan. Ja, inderdaad, jouw medebewoner. Ik wist dat ik hem alleen kon wreken door jou nieuwsgierig te maken. En dat is me gelukt, Joost.” Zonder jou was ik er ook wel achtergekomen hoor! Het waren mijn laatste woorden.