Baby’s zijn net magneten. Waarbij tantes, ooms, nichtjes, vrienden en kennissen dan het ijzer zijn. Velen van hen waren nog nooit bij ons geweest. Maar nu de kleine er is, willen ze maar al te graag naar Lombok toe. Van harte welkom natuurlijk. Altijd leuk om mensen over de vloer te hebben.
En het is dan ook altijd fijn om te horen dat we zo’n lief Lombokkertje hebben. Dat we zo’n fraai huis hebben. In zo’n gave wijk.
Ja, door de kleine is Lombok er echt populairder op geworden.
Zo bezien, is ons Lombokkertje eigenlijk één grote pr-stunt voor de wijk. En hij is niet de enige. Afgaande op de wandelwagens, draagzakken, maxi cosi’s en bakfietsen die ik hier zie, worden er regelmatig kinderen geboren. Die weer veel bezoek trekken. En de wijk steeds populairder maken.
Eigenlijk zouden de baby´s hiervoor beloond moeten worden.
Met een leuke slabber bijvoorbeeld.
Waarop een mooie afbeelding van de molen staat.
En daarom heen de woorden ‘Groeten uit Lombok!.
Dit cadeau moet dan komen van een gerenommeerde instantie uit de wijk.
Zoals Wijkbureau West.
Het goede voorbeeld werd gegeven door Vereniging Het Werktuig, die de molen en Kopi Susu beheert.
En dan vooral door Mikkie.
Ze gaf de kleine de ‘Groeten uit Lombok!’-slabber cadeau, verreweg de mooiste slabber die hij heeft.
Om de een of andere reden lacht ons Lombokkertje altijd heel veel als hij deze slabber omheeft.
Alsof hij beseft dat het zijn Lombok is dat hij draagt, de wijk waar hij groeit en lacht.
Of misschien is de slabber gewoon gemaakt van een lekker stoffie, dat kan ook, waardoor hij het met veel plezier draagt.
Vast staat dat hij in ieder geval veel lacht als hij de slabber omheeft.
Waardoor hij Lombok nog meer promoot.
Want zo’n jochie, die lach en die molen, daar wil iedereen wel naar toe.
En zo blijkt het slabbertje een goede investering voor Vereniging Het Werktuig. Want hoe meer promotie, hoe drukker het in Lombok wordt. En hoe beter Kopi Susu loopt.
Een heel slim cadeau eigenlijk, zo’n slabber.
En een heel lief cadeau.
Dat vooral.