Sla over naar de inhoud

De gezondheidsstraat

Natuurlijk vind ik een goede gezondheid belangrijk. Maar als ik er iets aan doe, moet het wel leuk zijn. En dat valt niet altijd mee. Maar vaak dus wel. Hoe kan het ook anders, hier.

1.
Telkens als ik fitness, zie ik bebloede poesjes, verwaarloosde honden en zielige konijnen. Niet dat ik langs de A2 aan het rennen ben (al zou dat vaak meer opschieten dan in een auto). Nee hoor, ik sport gewoon in Oog in Al. Om de een of andere reden staat de tv voor de loopband altijd op Animal Planet. Telkens als ik daar ben, is er een programma over verwaarloosde en gewonde huisdieren. Op zich begin ik door die beelden het aanstellen van Animal Cops beter te begrijpen. Maar ja, daar ga ik niet voor fitnessen. Ik doe het om gezond bezig te zijn. Om te bewegen. Maar nog belangrijker vind ik dat het ontspannend moet zijn.
En dat is het niet.
Ik verveel me kapot.
Het is saai, dat geloop op die band. En dat gefiets op een fiets die maar niet vooruitkomt. Op zich is de sportschool prima, met aardige medewerkers en goede apparaten. Maar het is ‘not my bottle of AA-drink’. Dus kap ik er maar mee.
Ik ga iets anders doen.
Nou ja, eigenlijk doe ik dat al.
Een keer per week squash ik al met mijn vrouw. En daarnaast zorg ik er wel voor dat ik veel beweeg.
Al zorgt eigenlijk de wijk daarvoor.

2.
Als het aan Lombok ligt, hoef ik nooit thuis te zijn. Er is altijd wel iets te zien, eten, drinken, genieten. En het is allemaal redelijk dichtbij. Zo dichtbij dat ik alles te voet kan doen.
En te voet doe.
Het is geweldig leuk bewegen zo. In die mooie straten. Tussen die gave gebouwen.
Lombok is echt goed voor mijn gezondheid.
Ik loop hier als ik boodschappen ga doen, een koffie verkeerd ga drinken, een auberginerolletje ga halen of een pakketje ga posten. En als ik naar de dokter in het Hart van Lombok ga.
En dus ook als ik een afspraak heb in de gezondheidsstraat.

3.
Langzaamaan doe ik hier echt alle dingen die ik in Eindhoven ook deed. Naar de dokter hier ging ik al een tijdje. Maar sinds een paar weken doe ik hier alles wat  met mijn gezondheid te maken heeft. Zo ga ik nu ook hier naar de tandarts. En ook naar de masseur. Toevallig zitten zowel de tandarts als de masseur in de Niasstraat.
Voordat ik de GPS Tour Lombok had gedaan, was ik nog nooit in ‘de Nias’ geweest. Maar nu ben ik ineens heel vaak in deze gezondheidsstraat.
Vooral de tandarts is heel populair geworden.
Maar dat krijg je als de tandarts vier jaar heel impopulair was.
Dan moet er wel wat gedaan worden in je mond, en ben je ineens drie keer in een maand welkom.
Jippie!
Al ben ik er niet zo blij mee.
Het is dan wel  goed voor mijn gezondheid, maar niet voor mijn plezier.
Dan ga ik liever naar de buren.
Naar Centro Fysio Medico Utrecht/Velofit.

4.
Als schrijver en typer zit ik soms hele dagen achter mijn pc. Vooral nu ik een project elders heb. Daar zit ik toch wat meer gespannen dan thuis, en ga ik minder van mijn plek af. En tja, dat voel ik dan op een gegeven moment wel aan mijn schouders en nek. Hartstikke stijf, en redelijk pijnlijk. Om me weer soepeler te maken, ging ik in Eindhoven regelmatig naar een masseur. En hier heb ik dat weer opgepakt.
En het helpt: mijn schouders en nek zijn een stuk kneedbaarder geworden. Bovendien is het heel ontspannend. Hier voor zorgen de vriendelijke masseurs wel voor. Door hun leuke praatjes. Maar vooral natuurlijk door hun werk.
Ik hoef alleen te gaan liggen en mijn ogen dicht te doen.
En ondertussen wordt mijn lichaam er beter op. 
Zo wil ik altijd wel gezond doen.

 

Published in2010