Sla over naar de inhoud

Lombetië

Omdat we een wand van ons huis hebben behangen met een grote foto van de Canal Grande, is er altijd een stukje Venetië in Lombok. Toen ik op Hemelvaartsdag weer naar de Noord-Italiaanse stad vloog, vroeg ik me af of ik daar ook een stukje Lombok zou vinden. Al na een paar uur heerlijk dwalen in deze prachtige stad, wist ik dat het antwoord ‘ja’ was.

Net als Lombok heeft Venetië veel water. En het San Marco Plein lijkt qua drukte wel de Kanaalstraat tijdens Koninginnemarkt. En dan al die heerlijke eettentjes hier en daar, om over de grappige supermarktjes maar te zwijgen. Een wonderwinkel heb ik in de lagunestad niet gezien. Maar goed, er moet ook nog wat te wensen overblijven. Anders kun je net zo goed thuisblijven. En aan de andere kant kan Lombok ook nog wel wat van Venetië leren. Er is daar geen gemotoriseerd verkeer. Dat zou bij de Kanaalstraat ook een uitkomst zijn. In plaats van toeterende of anders wel driedubbel geparkeerde auto’s een brede straat alleen voor fietsers en voetgangers. En als je ergens naar toe wil, pak je bij de brug gewoon de waterbus. Net als in Venetië. Maar wie weet, kan dat in Lombok in de toekomst wel, als de Leidsche Vaart wordt doorgetrokken naar de volgelopen Catharijnesingel.
En zo dwaalden in Venetië mijn gedachten vaak af naar mijn woonplaats. Ik zag de Italiaanse stad en de Utrechtse wijk al samensmelten tot Lombetië. Maar eerlijk gezegd dacht ik er ook vaak niet aan, maar genoot ik vooral van de stad. Bijvoorbeeld als ik op de waterbus zat, me toch had laten verleiden tot een duur gondeltochtje, weer bijna verdwaalde in de nauwe steegjes, de talrijke bruggetjes beklom en afdaalde, of me vergaapte aan de pracht en het verval. Al ben ik er nu al meer dan tien keer geweest, ik loop er altijd weer even graag rond. En steeds besef ik dat ik me daar erg op mijn gemak voel.
En dat is misschien wel de grootste overeenkomst tussen Venetië en Lombok: ik voel me erg prettig. Natuurlijk was het jammer dat we maandag Italië weer verlieten, en het vakantietje voorbij was. Maar toen we Lombok weer binnenreden, voelde dat erg goed. Als ik dan toch Venetië moet verlaten, kan ik nergens beter terugkeren dan naar hier.
Hoe geweldig Venetië ook is, het is en blijft een vakantiebestemming. Daar is daar, maar Lombok is thuis.

Published innieuws