Mijn grap met de langste baard is dat ik de jaren `60 heb meegemaakt. Te pas en – tja, vooral – te onpas kom ik met deze grap. Als ik even wild ben – `tja, ik kom uit de jaren `60` -, als ik even iets vergeten ben – `tja, ik kom uit de jaren `60`, of als dat decennium juist positief in het nieuws is – `ja, ik kom uit de jaren `60`. Dan suggereer ik dat ik die wilde jaren ook heb meegemaakt.
Dat klopt op zich ook.
Al was het maar eventjes.
Heel eventjes.
Ik kom uit 1969.
Het jaar van de eerste maanlanding.
Het jaar van Woodstock.
Het jaar van de bed-in van John en Yoko.
En dus het jaar van mijn geboorte.
Op 1 oktober was het zover.
Ik heb dus van de jaren `60 precies drie maanden meegemaakt.
Toen was Neil Armstrong allang weer thuis, waren Jimi Hendrix, Crosby, Stills, Nash en Young al lang uitgezongen en waren John en Yoko onderhand wel uitgeslapen.
Eigenlijk waren alle spannende gebeurtenissen van dat jaar al geweest. Zelfs Bert en Ernie waren eerder dat jaar al verzonnen en begonnen.
Ik heb het nog even gecheckt op Wikipedia, maar in september houden alle belangrijke gebeurtenissen op. Op 1 september is de laatste noemenswaardige gebeurtenis van de jaren `60 een feit (Ghadaffi aan de macht in Libië). That`s it.
En toen kwam ik.
Spuit elf.
De jaren `60 waren eigenlijk al afgelopen voor mijn geboortedatum.
Maar toch kom ik steeds met de grap dat ik deze periode heb meegemaakt.
En toch heb ik onlangs een wit shirt gekocht met in grote groene cijfers 1969 erop.
Alsof ik er trots op ben dat ik het allemaal ben misgelopen.
Ik weet zelf ook niet waarom ik te koop loop met mijn geboortejaar. Natuurlijk was het leuk om de reacties op dat shirt te horen (`Waarom draag je 1969 op je shirt?` … `O, ben je al zo oud?`), maar daar deed ik het niet voor.
Waarom dan?
Ik weet het eigenlijk niet.
Misschien omdat het gewoon een mooi jaartal is.
1969.
Dat bekt lekker.
Het lijkt wel een soort psychologische prijsstelling. Zoals 99 euro 95 een wereld van verschil suggereert ten opzichte van 100 euro, zo klinkt 1 oktober 1969 ook heel anders dan 1 januari 1970. Het klinkt wijzer, vind je niet. Het lijkt als een ander tijdperk.
Al is het dat niet.
Of misschien loop ik er mee te koop omdat de jaren `60 heel veel mensen blijven aanspreken. En wil ik dus gewoon een beetje stoer doen.
Of gewoon omdat ik dat jaar geboren ben. Vanaf mijn geboorte ontwikkelde ik me tot wat ik nu ben, tot iemand waar ik tevreden en vaak gelukkig mee ben.
Dat mag iedereen weten.
Vandaar dat shirt met mijn geboortejaar.
Vandaar dat flauwe grapje.
Voor mij begon het in de jaren `60, nou vooruit in `69, echt. Niet belangrijk voor de wereld, wel heel belangrijk voor mij. Of om Neil Armstrong aan te halen: een kleine stap voor de mensheid, maar een grote stap voor mij.